ja, dziki człowiek. 

78791 posts 445 followers 213 following

po trzech miesiącach przerwy, kotek, którego kocham najmocniej na świecie, trafia do mnie. na tydzień, w opiekę.

nie pamięta mnie, zdaje się pamiętać mieszkanie i przestrzeń. śpi, utrzymując dystans od łóżka, które przez trzy miesiące namiętnie ugniatał. 

I tak chodzi za mną, gdy wstaję, pozwala wziąć się na ręce, bawi się zabawkami, pewnie za chwilę pokocha jak dawniej, po prostu nagle tate zniknął i wtf is going on. 

zobaczyć konkubenta na żywo po tym samym  czasie, mimo rozmów zdalnych, lekko gryzie. rzuciłabym się z czułością, przytuliliśmy się nim wyszedł, jak zwykle pełna kulturka odkąd się 'rozstaliśmy'. jest wdzięczny za pomoc, na ten moment to wystarczy. 

chciałabym wrócić do tego, co było. czułam, że żyję, miałam to. to, czego chciałam, czułam się chciana i zaopiekowana, taka, jaka jestem.  Read More »

Halina Poświatowska 

 

* * * 

nie jestem sama

ze mną jest woda

która patrzy moimi oczyma

uśmiecha się moimi ustami

i nasłuchuje

tysiąca słów złotych słonecznych

 

uskrzydlone słowa

ptactwo pierzaste

chmury was nade mną

jak pocałunki

garniecie się do rąk do ust

 

i wszystko płonie

rozsypane w słońcu

nie jestem sama

ze mną jest trawa

której każde źdźbło

powtarza kształt moich palców


Reposted from hormeza